GÜNEŞİ BEKLERKEN - czyli...

kolejny post o serialu tureckim. Dziś chciałabym powiedzieć kilka słów o serialu, którego polski tytuł to: Czekając na słońce.


 Ma on 54 odcinków, z którego każdy trwa około 2 godzin. Choć patrząc na plakat może się wydawać, że to historia trójkąta miłosnego. Nic bardziej mylnego. Jest to historia o kilku powiązanych ze sobą rodzinach i konsekwencjach jakie ponoszą za swoje decyzje. Skutki tych decyzji odczuwa najbardziej młode pokolenie.Nie brak tutaj trójkątów miłosnych na co wskazuje plakat, ale nie to jest w tym serialu co stanowi o jego sile, czy znaczeniu. Według mnie siłą tego serialu jest opis konsekwencji swoich decyzji i radzenia sobie z życiem, które czasem kładzie nam wiele różnorakich przeszkód na naszej drodze do szczęścia. Relacje nastolatków z rodzicami, wybór kariera czy rodzina. Relacje nastolatków w szkole i po za nią. Sposoby radzenia sobie z miłością, szczęściem, sekretnymi uczuciami, ale też bólem, rozpaczą. To jest siła tego serialu. Teraz czas już na opis bohaterów. Jest ich wielu, ale ja skupie się na kilku z nich.

Na początek Zeynep (zdjęcie obok), która bywa nazywana główną bohaterką, choć według mnie to bzdura. Bo jej wątek ściśle łączy się z innymi bohaterami, którzy są tak samo ważni. Jest to dziewczyna silnie związana z matką, która ją samotnie wychowywała. Ma swój charakterek, nie pozwala sobie w kasze dmuchać. Po za tym to miła, serdeczna i pełna miłości dziewczyna, która ma czasem mocno zwariowane pomysły. Przez praktycznie cały czas jest zakochana w jednej osobie, choć sporo muszą przejść, aby być szczęśliwym. W kim tego nie zdradzę, 😉 niech ten co zechce obejrzeć sam sprawdzi :)

Baris to nastolatek wychowywany przez babcie, bo jak był mały to stracił rodziców. Ze śmiercią rodziców wiąże się gruba sprawa, która jest obecna w serialu. Zwłaszcza im bliżej końca. Prawda o tamtym wydarzeniu ma duży wpływ na życie wielu osób. Jest to miły serdeczny, zawsze uprzejmny młody chłopak. Najlepszy przyjaciel Kerema. Zresztą babcia Barisa pani Behdice wychowała w gruncie rzeczy nie tylko Barisa, ale i Kerema. Na przełomie serialu nie mało mu się przytrafia. Jest jedną z niewielu osób którym Kerem pokazuje swoją prawdziwą twarz. Nie ma problemów w szkole dobrze się uczy, ale też potrafi wpłynąć na Kerema, aby nie robił głupstw. Jak każdy ma swoją ciemną stronę, która możemy zobaczyć, gdy jest nieszczęśliwie zakochany lub gdy wychodzi prawda o rodzicach i ich wypadku.

Następną postacią jest Kerem Sayler. Jest synem właścicieli szkoły, w której w dużej mierze dzieje się akcja serialu. Jest to człowiek głęboko nieszczęśliwy, przez to co przeszedł i z powodu wręcz totalnej oziębłości ze strony rodziców. Maskuje to wariackimi wybrykami, które czasem wołają o pomstę do nieba. Czy też agresją. Ale to maska, bo jest to dobry, honorowy człowiek, który pragnie miłości. Ale nie chce jej kosztem bliskiej mu osoby. Pięknie rysuje, jest inteligenty i cwany. Gdy się zakocha potrafi poruszyć niebo i ziemię, aby być z ukochaną. Angażuje się w to całym sobą. Nazywa babcie Barisa mamą Behdice, bo jest mu bliższa niż własna matka.To raczej ona go wychowała.




Can to kolega wszystkich tutaj wymienionych. Najbardziej jednak trzyma z Keremem. Dobry chłopa, zakochany na śmierć w jednej z dziewczyn. Musi trochę powalczyć, aby ją zdobyć :) Jest postacią, która poprawiała mi humor tak jak Sedat (jeden z uczniów szkoły. Postać drugoplanowa, choć bardzo fajna)


Yagmur to przyjaciółka Zeynep. Tak jak Zeynep uczęszcza do szkoły dzięki stypendium. Na początku wstydzi się swojego pochodzenia. Potem zmienia swoje nastawienie. Dobra, pracowita dziewczyna. Wspiera Zeynep i pomaga, gdy może. Zakochuje się z wzajemnością, ale ta miłość jak każda w tym serialu ma swoje przeszkody.

Kolejną postacią jest Melis córka słynnego sportowca - Cihana i modelki - Tulim. Dziewczyna piękna, ale pełna kompleksów, m.in. że jest gorsza od matki. Ja uważam, że jest sto razy lepsza od niej. Choć dla wielu może się wydawać, że jest szalona, ale ja ją lubię. Mając taką matkę i jej styl wychowania każdy może zwariować. Zawsze starałam się ją choć trochę zrozumieć choć czasem, było o to trudno... Choruje na bulimię. Potrafi być słodka miła, serdeczna i dobra jak i mściwa i zła.  Została dotknięta nieszczęśliwą miłością, ale na szczęście wyszła z tego.

Aksel to człowiek trochę przerażający, ale nic dziwnego skoro miał takiego ojca. Ma swoją jasną stronę, którą ukazał tylko swojej ukochanej. Pod wpływem miłości zmienia się na lepsze. Nie ważne co odwalił lubiłam go. Najbardziej wtedy, gdy się zakochał. Jego zaloty były słodkie, tak samo jak walka o ukochaną.


Demet (zdjęcie obok) to matka Zeynep. Jest miłą, dobrą kobietą, która wiele przeszła, ale potrafi być uparta jak muł.

Cihan (zdjęcie poniżej) to słynny sportowiec. Najpierw wuefista w szkole Sayler, w której poznają się bohaterowie, następnie jej dyrektor.
Reszty rodziców nie opisuję, bo szkoda mi na nich słów....

Serdecznie polecam serial każdemu, kto ma ochotę zanurzyć w tym trochę pokręconym świecie. Nie zawiedziecie się na 100%😀
Pozdrawiam i do następnego posta 😏

Zdjęcia pochodzą z Grafiki Google
P.S. Niech ktoś da znać, że tutaj wchodzi i to czyta. Bardzo proszę

Komentarze

  1. Hejka, ja tu cały czas zaglądam i obserwuję ;) Fajnie, że zaczęłaś częściej publikować.
    Jeśli mogę Ci udzielić paru rad, to może spróbuj wymienić się spostrzeżeniami z innymi blogerami w jakiejś grupie blogerskiej na facebooku. Wymiana linków, czy obserwowanie wielu innych piszących może być inspirujące albo zwyczajnie zwiększyć ruch na blogu.
    Gdy podpisujesz załączone zdjęcia, nie pisz, że źródłem jest google grafika, bo to jedynie narzędzie, za pomocą którego wyszukujesz obrazy. Źródłem jest adres lub po prostu nazwa portalu, z którego pochodzi zdjęcie.
    No i może jeszcze pomyśl o stronie bloga na FB, gdzie mogłabyś rozszerzyć to, co robisz tutaj i przyciągnąć uwagę ludzi.
    Twórz dalej, pozdrowienia :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję bardzo za rady i słowa otuchy. Życzę powodzenia z Twoim blogiem.
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Botanik Bistro

Legimi